ای دبستانی‌ترین احساس من..

خاطرات کودکی زیباترند
یادگاران کهن مانا ترند
درس‌های سال اول ساده بود
آب را بابا به سارا داده بود

تا کی تحمل غم و تا کی خدا خدا

دیگر ز یاد برده گمانم مرا خدا

در سنگسار ، آینه ای را که می برند

شاید شکسته خواسته از ابتدا خدا 

اکنون که من به فکر رسیدن به ساحلم

در فکر غرق کردن کشتی است نا خدا 

امکان رستگاری من گر نبوده است

بیهوده آزموده مرا بار ها خدا 

با نیت بهشت اگرم آفریده است

می راندم به سوی جهنم چرا خدا 

ای دل خلاف هروله حاجیان مرو

کافی است هر چه عقل درافتاد با خدا 

بگذار بی مجادله از نیل بگذریم

تا از عصا نساخته است اژدها خدا

فاضل نظري

بغض فروخورده ام ،چگونه نگریم؟

غنچه پژمرده ام ،چگونه نگریم؟

رودم و با گریه دور میشوم از خویش

از همه آزرده ام ،چگونه نگریم؟

مرد مگر گریه میکند ؟چه بگویم ؟

طفل زمین خورده ام چگونه نگریم؟

تنگ پر از اشک و چشم های تماشا

ماهی دلمرده ام ،چگونه نگریم!

پرسشم از راز بیوفایی او بود

حال که پی برده ام ،چگونه نگریم ؟

فاضل نظري